دندانپزشک کودکان کیست؟ (+ 5 ویژگی مثبت این دندانپزشکان برای کودکان و نوجوانان )

یک دندان از دست رفته نه تنها بر ظاهر و زیبایی لبخند شما تاثیر می‌گذارد، بلکه بر توانایی‌های عملکردی شما برای خوردن و جویدن موثر است. همان طور که می‌دانید پس از کشیدن دندان از ایمپلنت برای جلوگیری از تحلیل استخوان فک، مشکل در جویدن و سایر عواقب از دست دادن دندان استفاده می‌شود و می‌توان گفت ایمپلنت دندان یکی از بهترین جایگزینها برای دندان از دست داده است. اما شاید این سوال در ذهن شما ایجاد شود که فاصله بین کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت چقدر باید باشد؟ در این مقاله با ما همراه باشید تا به طور کامل موضوع “فاصله بین کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت” را بررسی کنیم و ببینیم که بهترین زمان کاشت ایمپلنت چه زمانی است.

چه مدت بعد از کشیدن دندان باید برای کاشت ایمپلنت اقدام کرد؟

مدت زمانی که بیمار بهترین زمان ایمپلنت دندان بعد از کشیدن دندان باید برای کاشت ایمپلنت دندان صبر کند، در افراد مختلف متفاوت است و به عوامل مختلفی بستگی دارد. در برخی موارد، اگر استخوان فک به اندازه کافی سالم باشد، ممکن است بتوان ایمپلنت دندان را در همان روزی که دندان کشیده شده است، انجام داد. اما در اکثر موارد دندانپزشک به بیمار توصیه می‌کند که بین ۳ تا ۶ ماه بعد از کشیدن دندان صبر کند تا این ناحیه به طور کامل بهبودی خود را به دست آورد.

اگر بیمار تصمیم بگیرد که مدت زمان بیشتری را صبر کند، ممکن است فک برای حمایت از ایمپلنت بیش از اندازه نازک یا ضعیف شود و هم چنین ممکن است دندان‌های اصلی دیگر به سمت فضای خالی بین دندان‌ها سوق داده شده و باعث از دست دادن حالت اولیه و کج شدن دندان‌ها شود. از این رو مهم است که بعد از کشیدن دندان طبق معاینات و صلاحدید دندانپزشک، زمان ایده آلی برای کاشت ایمپلنت مشخص شود.

بر اساس فاصله زمانی بین کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت، ۴ نوع درمان وجود دارد که در ادامه به هر یک از آن‌ها می‌پردازیم:

1. کاشت نوع یک یا type I : به این روش ایمپلنت فوری یا immediate implantation نیز گفته می‌شود که بعد از کشیدن دندان، بلافاصله ایمپلنت در آن ناحیه قرار می‌گیرد. شاید این نوع درمان ساده به نظر برسد اما به طور کلی ایمپلنت فوری از دسته‌ی درمان‌های پیشرفته (advanced) محسوب می‌شود و ممکن است در برخی موارد نیاز به ملاحظات بیشتری نسبت به درمان‌های معمولی باشد. به طور معمول از این روش برای نواحی جلوی دهان که نبود دندان مشکل بزرگی ایجاد می‌کند، استفاده می‌شود. یکی از مزایای این روش این است که مدت زمان درمان را کوتاه تر می‌کند.
2. کاشت نوع دو یا type II: در نوع دوم بین ۴ تا ۸ هفته بعد از کشیدن دندان که لثه و بافت نرم ترمیم شده‌اند، کاشت ایمپلنت انجام می‌شود. جراحی کاشت ایمپلنت در طی این مدت راحت تر است اما هنوز به جای ریشه‌ی دندان کشیده شده، استخوان سازی کامل انجام نشده است. این نوع نیز معمولا برای نواحی جلوی دهان که در زیبایی موثر هستند، انجام می‌شود.
3. کاشت نوع سه یا type III : در نوع سوم بین ۱۲ تا ۱۶ هفته بعد از کشیدن دندان جراحی کاشت ایمپلنت انجام می‌شود. در این روش کاشت ایمپلنت راحت تر و موفقیت آمیزتر است چرا که بافت نرم (لثه) و بافت سخت (استخوان) به طور کامل بهبود یافته و بالغ شده‌اند. تنها عیبی که این نوع دارد، نداشتن دندان در این مدت است. از این رو در اغلب موارد برای دندان‌های عقبی که مشخص نیستند، کاربرد دارد.
4. کاشت نوع چهار یا type IV: در این روش بیش از ۱۶ هفته بعد از کشیدن دندان، کاشت ایمپلنت انجام می‌شود و اغلب در مواردی که نیاز به جراحی‌های وسیع و پیوندهای بزرگ است، کاربرد دارد.

بهترین زمان کاشت ایمپلنت

بهترین زمانی که دندانپزشکان برای ایمپلنت دندان توصیه می‌کنند، ۲ الی ۴ ماه پس از کشیدن دندان است که بافت لثه و استخوان ترمیم یافته باشد. در این صورت به دلیل تازه بودن بافت ناحیه کاشت، مدت زمان کوتاه تری عمل کاشت و ادغام پایه ایمپلنت با استخوان، صورت می‌گیرد.

در این مدت ۲ الی ۴ ماهه، تغییری در لثه و دندان‌های مجاور رخ نداده و دندانپزشک بدون نیاز به پیوند استخوان یا هر عمل دیگری می‌تواند کاشت ایمپلنت را انجام دهد و در این صورت هزینه ایمپلنت نیز کم تر می‌شود. هر چه کاشت ایمپلنت زودتر انجام شود، منجر به کاهش مدت زمان ترمیم ناحیه عمل و جوش خوردن پایه ایمپلنت با استخوان خواهد شد و بیمار در مدت زمان کمتری می‌تواند به حالت عادی خود بازگردد.

عوامل موثر در تعیین بهترین زمان ایمپلنت

همان طور که پیش تر اشاره کردیم، فاصله لازم برای کاشت ایمپلنت بعد از کشیدن دندان به عوامل مختلفی وابسته است. این عوامل شامل موارد زیر هستند:

• میزان تراکم، ارتفاع و پهنای استخوان فک
• نحوه کشیده ‌شدن دندان
• وجود یا عدم وجود عفونت لثه و دندان
• تعداد دفعات جراحی
• محل قرارگیری دندان و بررسی جاهای خالی
• سن بیمار
• سلامت عمومی بدن و بیماری‌های زمینه‌ای

آیا می توان بلافاصله بعد از کشیدن دندان ایمپلنت کاشت؟

در صورتی که مشکلی در استخوان‌های فک، لثه و دندان‌های مجاور دیده نشود، می‌توان بلافاصله بعد از کشیدن دندان، کاشت ایمپلنت انجام داد. شرایطی که برای انجام ایمپلنت فوری لازم است شامل موارد زیر می‌شود:

• عدم وجود تورم، عفونت، بیماریهای لثه و التهاب در محل کاشت ایمپلنت به علت جلوگیری از پس زدن ایمپلنت در صورت وجود عفونت
• اندازه متناسب تراکم و کیفیت بافت استخوانی در محل کاشت برای ایجاد امکان التیام زخم، پوشاندن حفره خالی دندان و احاطه کردن ایمپلنت. (وجود حداقل ۶ میلی متر عرض استخوان، تیپ یک یا دو یا حداکثر ۳ استخوانی به لحاظ تراکم، وجود حداقل ۱۳ میلی متر طول مفید استخوان)
• داشتن سلامت عمومی و عدم ابتلا به دیابت، مصرف سیگار و الکل
• رعایت بهداشت دهان و دندان
• عدم وجود براکسیزم (دندان قروچه)

بهترین سن انجام ایمپلنت دندان چه زمانی است؟

با وجود دارا بودن مزایای زیاد ایمپلنت دندان مثل توانایی جویدن غذا، صحبت کردن بدون ایجاد مشکل، جلوگیری از تحلیل استخوان فک و زیبایی و تغییر ساختار چهره، این عمل برای همه گروه سنی توصیه نشده و به طور کلی برای بیماران زیر ۱۸ سال انجام نمی‌شود.

جمع بندی

عمل ایمپلنت دندان با موفقیت بالای ۹۷ درصد از محبوبیت بسیاری برخوردار است. اما برای این موفقیت باید در انتخاب ایمپلنتولوژیست حرفه ای و حاذق دقت کنید تا بتواند این روش را برای شما به درستی انجام داده و بهترین زمان کاشت ایمپلنت بعد از کشیدن دندان را مشخص کند. در این مقاله به طور کامل فاصله بین کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت را بررسی کردیم. امید است با مطالعه این مطالب و با کمک دندانپزشکی با تجربه، بتوانید لبخند زیبای خود را بازسازی کنید.

طراحی لبخند

عوارض ایمپلنت دندان یکی از چالش‌های مهمی است که افراد را بر سر دوراهی استفاده از این روش قرار می‌دهد. برخی عوارض شایع بوده و پس از مدت کوتاهی برطرف می‌شوند. اما برخی از آنها جدی‌تر بوده و ممکن است در طولانی‌مدت همراه شخص باشد. اگر قصد کاشت دندان را دارید، در این مطلب همراه ما باشید. در ادامه توضیح می‌دهیم که عوارض کاشت دندان چیست؟ چه عوارضی شایع است؟ کدام عوارض بعد از جراحی ایجاد می‌شوند؟ احتمال عفونت ایمپلنت چقدر بوده و چه علائمی دارد؟ عوارض جدی و طولانی‌مدت شامل چه مواردی می‌شود؟ آیا ایمپلنت فوری عوارض بیشتری دارد؟ چگونه می‌توان از این عوارض جلوگیری کرد و علت بروز برخی عوارض خطرناک چیست؟ کی برای عفونت ایمپلنت به دکتر ایمپلنت دندان مراجعه کنیم؟

درصورتی‌که قصد ایمپلنت دندان را دارید، باید برای اطلاع از تمامی عوارض و معایب آن با دکتر دندانپزشک مشورت کنید. برای ارتباط با دندانپزشک می‌توانید از طریق سایت دکترتو اقدام کنید. در دکترتو علاوه بر سیستم تعیین وقت حضوری امکان مشاوره آنلاین و تلفنی وجود دارد.

عوارض ایمپلنت دندان چیست؟

ایمپلنت دندان یکی از بهترین روش‌ها برای جایگزینی دندان ازدست‌رفته است. در این روش دندانپزشک تحت بی‌حسی موضعی لثه را برش داده و سوراخی در استخوان فک ایجاد می‎کند. پایه فلزی ایمپلنت درون استخوان قرار گرفته و طی چند ماه استخوان اطراف آن رشد کرده و پایه محکم می‌شود. سپس یک روکش روی آن قرار می‌گیرد تا کاملا شبیه به دندان‌های طبیعی باشد. ایمپلنت کاملا محکم و بادوام بوده و می‌توان به‌راحتی با آن غذاها را جوید.

به دلیل همین دوام و کیفیت بالا بسیاری از دندانپزشکان به‌جای پروتز دندان مصنوعی یا بریج دندان ایمپلنت را توصیه می‌کنند. اما قبل از کاشت دندان باید با عوارض و خطرات آن آشنا شوید. ایمپلنت مراحل مختلفی داشته و ممکن است جراحی‌های جانبی هم نیاز داشته باشید. در تمامی این مراحل امکان بروز عوارض وجود دارد. برخی از عوارض شایع بوده و پس از مدت کوتاهی برطرف می‌شوند. اما برخی از آنها جدی بوده و با مشاهده علائم آنها باید به دندانپزشک مراجعه کنید.

عوارض شایع ایمپلنت دندان

همان‌طور که گفتیم برخی از عوارض کاشت دندان شایع بوده و در بیشتر افراد دیده می‌شود. ممکن است بعد از جراحی ایمپلنت دندان مشکلات رایجی داشته باشید. اگر این عوارض بعد از چند روز برطرف نشد یا بدتر شد، حتما به دندانپزشک مراجعه کنید.

۱. عفونت

عفونت یکی از عوارض شایع بعد از جراحی ایمپلنت است. شدت و محل عفونت از فردی به فرد دیگر متفاوت است. عفونت باکتریایی در لثه را می‌توان با مصرف داروهای آنتی‌بیوتیک یا پیوند بافت نرم درمان کرد. اگر عفونت باکتریایی در استخوان ایجاد شده باشد، بافت عفونی استخوان و احتمالا ایمپلنت برداشته می‌شوند. بعد از خارج‌کردن ایمپلنت لازم است که پیوند استخوان انجام شود.

۲. کاهش حجم لثه

گاهی بعد از کاشت ایمپلنت بافت لثه شروع به عقب‌نشینی می‌کند. در نتیجه این ناحیه ملتهب شده و دچار درد می‌شود. در این شرایط باید سریعا به دندانپزشک مراجعه کنید. زیرا اگر این وضعیت شدید شود، احتمالا ایمپلنت برداشته می‌شود.

۳. شل شدن ایمپلنت

بعد از کاشت ایمپلنت برای انجام ادامه مراحل ایمپلنت دندان باید چند ماه صبر کرد. در این مدت استخوان اطراف ایمپلنت رشد کرده و با هم ادغام می‌شوند. با ترکیب استخوان فک و ایمپلنت درمان در مدت‌زمان طولانی موفقیت‌آمیز خواهد بود. اما گاهی ایمپلنت با استخوان ترکیب نمی‌شود. در این شرایط دندانپزشک مجبور است ایمپلنت را خارج کند. بعد از بهبودی کامل ناحیه ایمپلنت می‌توان دوباره برای کاشت دندان اقدام کرد.

۴. آسیب عصبی یا بافتی

گاهی جراح ناخواسته ایمپلنت را نزدیک یک عصب قرار می‌دهد. در این شرایط ممکن است دچار درد، سوزن‌سوزن شدن یا بی‌حسی شوید. این عارضه باعث بروز علائم کوتاه‌مدت شده و پس از مدتی از بین می‌رود. اما برخی مواقع عوارض طولانی‌مدت می‌شود.

اگر مشکل عصبی یا بافتی دارید، باید به پزشک خود مراجعه کنید. عصب آلوئولار تحتانی در فک پایین قرار دارد. آسیب به این عصب جدی بوده و باید سریعا برای حل این عارضه اقدام کرد. از علائم آسیب به این عصب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• بی‌حسی اطراف ایمپلنت به‌ویژه نزدیک چانه و لب پایین
• درد یا ناراحتی مداوم
• گزگز و سوزش در لثه

۵. کاشت ایمپلنت نامناسب

پیش از کاشت ایمپلنت بهتر است با چند دندانپزشک مشاوره داشته باشید. گاهی ممکن است دندانپزشک به دلیل تجربه و دانش پایین ایمپلنت را در جای نامناسب قرار دهد. اگر محل یا زاویه ایمپلنت درست نباشد، عوارضی ایجاد می‌کند. به‌عنوان‌مثال اگر ایمپلنت نزدیک به دندان‌های مجاور قرار بگیرد، باعث ناراحتی می‌شود. گاهی هم زاویه نامناسب باعث شل شدن ایمپلنت یا ایجاد درد می‌شود.

عوارض کمتر شایع ایمپلنت دندان

برخی از مشکلات کمتر رایج بوده و برای تعداد کمی از افراد اتفاق میفتد. اگر دچار هر یک از عوارض زیر شدید حتما به دندانپزشک اطلاع دهید.

۱. مشکلات سینوسی

گاهی ممکن است ایمپلنت در فک بالا حفره‌های سینوسی را تحت تاثیر قرار دهد. در این شرایط سینوس‌ها ملتهب شده و به آن سینوزیت می‌گویند. علائم سینوزیت شامل موارد زیر بوده و در صورت بروز این نشانه‌ها باید به دندانپزشک مراجعه کرد.

• درد، حساسیت و تورم اطراف گونه‌ها، چشم یا پیشانی
• مخاط بینی سبز یا زرد
• کیپ شدن بینی
• کاهش حس بویایی
• سردرد سینوسی
• دندان‌درد
• بوی بد دهان
• بالارفتن دمای بدن

۲. آسیب ناشی از نیروی زیاد

همانند دندان‌های طبیعی فشار یا ضربه بیش از حد می‌تواند باعث ترک خوردن ایمپلنت یا شل شدن آن شود. گاهی ممکن است ناخواسته فشار شدیدی روی ایمپلنت وارد کنید. به‌عنوان‌مثال برخی افراد در هنگام خواب دچار دندان قروچه شده و ممکن است به ایمپلنت یا دندان طبیعی آسیب وارد کنند. در این شرایط باید از محافظ دهان استفاده کرد.

۳. سوراخ شدن بافت اطراف

گاهی ممکن است در طول جراحی ایمپلنت دندان بافت مجاور آسیب ببیند. این نوع آسیب‌ها می‌توانند شامل سوراخ شدن سینوس، صفحه زبانی، لب، کانال آلوئولی یا لثه باشد. هرکدام از این آسیب‌ها باعث عوارض خاصی شده و احتمال عفونت را افزایش می‌دهند.

عوارض بعد از جراحی کاشت دندان

جراحی کاشت دندان عوارض شایعی داشته که معمولا طی چند روز برطرف می‌شوند. از مهم‌ترین عوارض جراحی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• درد یا سوزن‌سوزن شدن
• خونریزی
• تورم
• احتمال عفونت

عوارض طولانی مدت ایمپلنت دندان

برخی از عوارض ایمپلنت دندان طولانی‌مدت بوده و ممکن است سال‌ها ادامه داشته باشد. این عوارض طولانی‌مدت شامل موارد زیر می‌شود.

• پری ایمپلنتیت: نوعی بیماری لثه است. پری ایمپلنتیت باعث تحلیل استخوان حمایت‌کننده ایمپلنت می‌شود. علت آن بروز التهاب مزمن در محل کاشت ایمپلنت است. گاهی ممکن است تا ۵ سال طول بکشد، بیماری پیشرفت کند و علائم آن ظاهر شود. علائم شامل خونریزی و تورم نزدیک ایمپلنت است.
• پس زدن ایمپلنت: این عارضه بسیار نادر است. طبق تحقیقات انجام شده در سال ۲۰۱۹ برخی افراد دچار حساسیت فلزی هستند. این نوع حساسیت نادر است. ایمپلنت از تیتانیوم یا دیگر فلزات ساخته می‌شود. می‌توان قبل از کاشت ایمپلنت آزمایش حساسیت فلزی را انجام داد تا از عدم وجود این حساسیت مطمئن شد.

علائم عفونت ایمپلنت دندان

عفونت از عوارض شایع ایمپلنت دندان است. گاهی عفونت ایمپلنت کم بوده و با مصرف داروهای آنتی‌بیوتیک برطرف می‌شود. اما اگر عفونت گسترش پیدا کند، باید ایمپلنت را خارج کرد. از مهم‌ترین علائم آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

• درد و مشکل هنگام جویدن
• اگر درد و قرمزی تا چند روز بعد از جراحی از بین نرفت یا بدتر شد، می‌تواند نشانه عفونت باشد. درصورتی‌که این عارضه همراه با تب باشد، بدون شک ایمپلنت باعث عفونت شده است.
• عفونت به دلیل تجمع باکتری‌ها ایجاد شده و باعث ایجاد طعم بد در دهان می‌شود.
• نشت کردن خون و چرک از دهان
• شل شدن ایمپلنت

تفاوت میان پر کردن و ترمیم دندان چیست؟ همراه با معرفی انواع پر کردن دندان

امروزه انجام جراحی های زيبايی مربوط به دندان بسيار كاربرد دارد، از اين رو در مقاله امروز 10 تا از بهترین دندانپزشک زیبایی و ترمیمی در تهران را به شما معرفی كنيم تا بتوانيد با خيالی راحت برای رسيدگی به دندان خود اقدام كنيد. این معرفی به این دلیل انجام می شود که این روز ها دندانپزشکی کی از مهم ترین خدماتی است که مردم به آن نیاز دارند، زیرا دندان ها به دلیل موقعیتی که دارند مراقبت از آن ها کمی دشوار تر است و ممکن است دچار بیماری شوند که سبب برهم ریختگی ظاهر و زیبایی آن ها شود. در این شرایط شما نیاز دارید که به یک دندانپزشک خبره و ماهر در زمینه درمان مشکلات زیبایی و ترمیمی دندان مراجعه کنید، پس برای کسب اطلاعات بیشتر در ادامه با ما همراه باشيد.

روش های زيبايی و ترميمی دندان

دندان نيز مانند هر عضو ديگر بدن به انجام روش های مختلف نياز دارد و بايد بررسی های لازم را برای سلامت بيشتر آن در نظر گرفت؛ ممكن است كه دندان انسان به هر دليلی دچار آسيب شود؛ به طور مثال بر اثر جويدن نادرست غذا يا رعايت نكردن بهداشت و غيره مشكلاتی به وجود می آيد. از سوی دیگر دندان ها مانند پوست و مو قابلیت رشد و خود ترمیمی دائمی ندارند و در صورت از بین رفتن دندان ها طبیعی انسان راهی به جر درمان های دندانپزشک وجود نخواهد داشت.

البته برخی اوقات نیز افراد به خوبی و کاملا درست بهداشت دهان و دندان خودرا رعایت می کنند و دچار پوسیدگی یا آسیب به دندان ها نمی شوند، اما به دلیل وجود مشکلاتی مانند نا مرتبی دندان ها و یا رنگ ژنتیکی زرد اقدام به درمان های زیبایی برای دندان های خود می نمایند. براي برطرف كردن مشكلات درمانی يا زيبايی بايد راه حل هايی را انجام داد كه اين روش ها نيز بايد توسط بهترین دندانپزشک زیبایی انجام شود تا بهترين نتايج حاصل شوند.

در صورتي كه هر گونه راه حلی در جهت زيباتر كردن و جلوه دادن به دندان ها انجام شود، با نام دندانپزشكی زيبايی شناخته می شود كه برخی از آن ها كمك بزرگی به سلامت دندان ها نيز می كند. در واقع دندان پزشکی زیبایی و ترمیمی یکی از شاخه هایی است که بشر بسیار به آن نیاز دارد، زیر همه ما از ابتدای تولد دندان های خوبی نداریم و ممکن است ژنتیک دندان های ما نا مرتب و یا زرد و شکننده باشد. در این شرایط تنها دندان پزشکی زیبایی و ترمیمی است که می تواند این مشکلات را به سادگی برای ما برطرف نماید.

انواع روش زيبايی و ترميمی دندان كدامند؟

دندانپزشکی زیبایی و ترمیمی با وجود این که یکی از شاخه های دندانپزشکی است اما خود نیز به شاخه های منتوع و بیشتری تقسیم می شوند که آشنا شدن با آن ها خالی از لطف نیست. همان گونه كه گفته شد روش هاي مختلفی در جهت زيبايی دندان نيز انجام می شود كه هر يك به گونه ای به داشتن ظاهری زيباتر كمك می كنند؛ انواع روش های زيبايی و ترميمی به شرح زير می باشند :

• جراحي پريودنتال
• جراحي ارتودنسي دندان
• تغيير موقعيت لب
• روكش هاي زيبايي
• استفاده از كامپوزيت
• بليچينگ كردن دندان
• استفاده از بريچ

در گذشته ایرادات دندان و لثه زیاد مورد توجه مردم نبود اما امروزه کوچک ترین موارد و نقص های ظاهری را می توان با جراحی ها و یا سایر اقدامات دهان و دندان درمان نمود. برای مثال با کاهش مساحت پوشاننده لثه ها می توان پدیده ای به نام لبخند لثه ای را از بین برد، در صورتی که تا قبل از یک الی دو دهه پیش این مورد اصلا ایراد ظاهری محسوب نمی شد و یا اگر هم می شد اصلا مورد توجه افراد برای درمان واقع نمی شد. البته همانطور که اشاره دندان ها تنها یکبار به ما هدیه داده می شوند به همین دلیل علاوه بر مراقبت های منظم برای ایجاد ظاهر بهتر در آن ها نباید به ان ها آسیب بزنید و از بهترین دکتر زیبایی و ترمیمی در تهران کمک بگیرید.

چگونه می توان برای زيبايی دندان ها از كامپوزيت كمک گرفت؟

در واقع كامپوزيت يكي از روش ها براي زيباتر شدن دندان ها محسوب می شود كه طول انجام کامپوزیت دندان، موادی که با دندان ها همرنگ می باشند با کمک گرفتن از چسپ های به خصوصی به ناحيه جلویی دندان ها متصل می شوند یا اين كه پيوند میخورند؛ در صورتی كه دندان های بيمار به طور كاملا جزئی کج شده باشند و جراح بتواند كه با کمک کامپوزیت، ظاهر نامناسب دندان ها را پنهان کنند، به آن زیبایی بدون هيچ گونه كمكي از روش ارتودنسی گفته می شود.

کامپوزیت ها به روکش های دندانی شباهت دارند اما تفاوتشان اين است که زیباتر هستند و استحکام بسيار بیشتری دارند و هيچ گونه آسيبی به بافت دندان ها وارد نمی كنند؛ نكته مهم اين است كه انواع جدید کامپوزیت با تمام ویژگی های مثبتي كه دارد اخيرا در خدمت دندانپزشکی زیبایی در آمده اند و استقبال خوبي از آن ها شده است.

ویژگی هاي مربوط به ساختار و ظاهر کامپوزیت های نوع جدید بسيار زيبا و جذاب هستند که توانسته بیماران و مراجعان را ملزوم به درک استفاده از آن ها کند و از آن رضایت کامل داشته باشند.

فک انسان ها (هم در بالا و هم در پایین) جایگاه دندان ها هستند. انسان ها معمولا 4 نوع دندان دارند که با ترتیب خاصی رشد می کنند و جایگاه مشخصی دارند. در این مقاله تلاش کرده ایم که تمام انواع دندان را همراه با نام دندان و کاربردشان معرفی کنیم.

انواع دندان بر اساس سن و سال کدامند؟ (انواع دندان در سنین مختلف)

ما می توانیم دندان ها را به دو دسته شیری و دائمی تقسیم کنیم. دندان های شیری آن هایی هستند که از سن حدودا 6 ماهگی کم کم در قوس فکی ظاهر می شوند و تا 6 سالگی به ما در جویدن غذا و صحبت کردن کمک می کنند. سپس از سن 6 تا 7 سالگی دندان های شیری کم کم جایگاه خود را به دندان های دائمی می دهند. آخرین دندان دائمی در سن 13 تا 17 سالگی در می آیند.

بیشتر بخوانید:پروتز دندان

انواع دندان ها از نظر شکل و کاربرد کدامند؟

انسان ها به طور کلی صرف نظر از سن و سال، 4 نوع دندان داریم:

• دندان های پیش یا ثنایا (incisor)
• دندان های نیش (canines)
• دندان هایش پر مولر یا آسیاب کوچک (premolars)
• دندان های مولر یا آسیاب بزرگ (molars)

انواع دندان های شیری کدامند و دندان های شیری چند عدد هستند؟

دندان های شیری 20 عدد هستند که در هر فک 10 عدد وجود دارند. در هر فک کودک از سنین 6 ماهگی تا 6 سالگی تعداد و محل دندان های شیری به این شکل است:

• 4 دندان پیش
• 2 دندان نیش
• 4 دندان آسیاب یا آسیا

دندان های شیری کودکان از حدود 6 ماهگی شروع به بیرون آمدن از لثه می کنند. دندان های پیش پایین معمولاً اولین دندان های شیری هستند که جوانه میزنند اکثر بچه ها تا سن 3 سالگی تمام 20 دندان اصلی خود را دارند.

کودکان دندان های شیری خود را در سنین 6 تا 12 سالگی از دست میدهند و سپس دندان های دائمی جایگزین آن ها می شوند. دندانهای آسیاب معمولاً اولین دندانهای دائمی هستند که جوانه میزنند. اکثر افراد تا 21 سالگی تمام دندانهای دائمی خود را به طور کامل دارند.

تعداد و انواع دندان دائمی در بزرگسالان

در بزرگسالان نیز معمولا 32 عدد دندان وجود دارد که در هر فک 16 عدد وجود دارد. معمولا تعداد دندان های شیری 12 عدد بیشتر از دندان های دائمی است و این تفاوت به خاطر این است که کودکان دندان های آسیاب بزرگ (شامل دندان عقل) ندارند. این در حالی است که بزرگسالان در هر فک 6 دندان آسیاب بزرگ (هر طرف فک 3 عدد) دارند.

دندان پیشین یا incisor teeth

هشت دندان پیشین شما در قسمت جلوی دهان قرار دارد. چهار تا از آنها در فک بالا و چهار تا در فک پایین دارید. دندانهای پیش معمولا کووچک هستند. آنها دارای لبه های تیز هستند که به شما کمک می کند غذا را گاز بگیرید. هر زمان دندان های خود را در چیزی مانند سیب فرو می کنید ، از دندان های ثنایا یت پیشین کمک خواهید گرفت. دندان های پیش معمولاً اولین مجموعه دندان هایی هستند که رویش می کنند و در حدود 6 ماهگی ظاهر می شوند. دندان دائمی پیش در سنین 6 تا 8 سالگی جوانه میزنند.

انواع دندان نیش یا کیناینز (canines)

چهار دندان نیش شما در کنار دندان های پیشین شما قرار دارد. شما دو دندان نیش در فک بالایی و دوتای دگیر در فک پایینی و در دو طرف دندان های پیشینن دارید. دندان های نیش دارای یک سطح تیز و شارپ برای پاره یا تکه تکه کردن مواد غذایی هستند.

اولین دندان شیری نیش در سنین 16 ماهگی تا 20 ماهگی ظاهر می شوند. دندان های نیش بالایی در ابتدا رشد می کنند و به دنبال آن دندان های نیش پایین وارد می شوند. دندان نیش دائمی پایین برعکس دندان های شیری نیش زودتر از دندان های فک بالا در می آیند. به عبارتی ابتدا دندان های نیش پایین در لثه ها در حدود 9 سالگی جوانه میزنند سپس دندان های نیش بالا در 11 یا 12 سالگی ظاهر می شوند.

دندان آسیاب کوچک یا پری مولار یا مولر (premolars)

هشت دندان پریمولار یا مولر یا آسیاب کوچک یا آسیای کوچک شما در کنار دندان نیش قرار دارند. 4 دندان آسیاب کوچک در فک بالا و 4 تای دیگر در فک پایین. دندان های پری مولر بزرگتر از دندان های نیش و دندان های ثنایا هستند. آنها دارای یک سطح صاف با برجستگی هایی برای خرد کردن و آسیاب کردن مواد غذایی به قطعات کوچکتر هستند تا بلع آن آسان تر شود. دندانهای پری مولار شیری با پری مولارهای دائمی جایگزین می شوند. نوزادان و کودکان خردسال فاقد دندان پرمولر هستند. زیرا این دندان ها تا حدود 10 سالگی شروع به آمدن نمی کنند. تصویر بالا مشخصا دندان های عقل را نشان میدهد که دندان های آخرین ردیف از هر قوس فکی هستند.

انواع دندان آسیاب یا مولار

به دندان های خلفی انسان دندان آسیاب یا دندان مولار یا مولر (molars) گفته می شود. این دندان ها 12 عدد هستند و بزرگترین و محکم ترین دندان ها در قوس فکی شما به شمار میروند. شما شش دندان آسیاب در فک بالا و شش دندان دیگر در پایین دارید. به هشت دندان مولار یا دندان آسیاب شما بر اساس زمانی که به طور معمول جوانه میزنند یا از لثه بیرون می آیند دندان آسیاب 6 ساله و یا دندان آسیاب 12 ساله گفته میشود.

یکی از روش های سریع و دقیق تشخیص آبسه دندان، پوسیدگی دندان، نقایص فک و دندان و انواع ناهنجاری ها و آسیب های دیگر استفاده از دستگاه ها و دوربین های رادیوگرافی می باشد. دستگاه های رادیوگرافی در حیطه دندانپزشک انواع مختلفی دارند و بطور کلی رادیوگرافی ها به دو دسته اصلی داخل دهانی و خارج دهانی تقسیم می شوند. در رادیوگرافی داخل دهانی، نوار اشعه X درون دهان قرار دارد و در رادیوگرافی خارج دهانی، نوار اشعه ایکس در خارج از دهان قرار دارد.

رادیوگرافی داخل دهانی

رادیوگرافی های داخل دهانی رایج ترین نوع هستند و سطح بالایی از جزئیات را نمایش می دهند.
کاربردها:
- تشخیص پوسیدگی
- مشاهده ریشه دندان
- بررسی سلامت قسمت استخوانی اطراف دندان
- مشاهده وضعیت دندان در حال رشد

انواع مختلف رادیوگرافی های داخل دهانی، جهات متفاوتی از دندان را نشان می دهند که عبارتند از :

۱- رادیوگرافی بایت وینگ (Bitewing) نشان دهنده سمت راست دندان

این رادیوگرافی کرون دندان های عقب را نشان می دهد. دندانپزشک ها از هر طرف صورت، یک یا دو رادیوگرافی بایت وینگ می گیرند. هر رادیوگرافی دندان های مولر (دندان های عقب) و دندان های دوپایه (دندان هایی که در مقابل مولر ها قرار دارند) در بالا و پائین و در واقع جزئیات دندان های بالا و پائین یک سمت دندان را نشان می دهد. این رادیوگرافی به این دلیل بایت وینگ نامیده شده است که فرد در هنگام گرفتن رادیوگرافی، وسیله بال مانندی را گاز می گیرد که نوار اشعه X را در طول روند رادیوگرافی در جای خود ثابت نگاه می دارد. این رادیوگرافی ها به دندانپزشکان کمک می کنند که پوسیدگی بین دندان های عقب و تغییر ضخامت استخوان ها به علت بیماری های لثه را تشخیص دهند.

همچنین رادیوگرافی بایت وینگ می تواند برای تعیین میزان مناسب تاج (کلاهک پوشاننده دندان) و یا ترمیم های دیگر به عنوان مثال بریج ها کمک کند. همچنین می تواند هر گونه سایش و یا فروپاشی در پرکردگی دندان را نمایش دهد.

2- رادیوگرافی دندان پری اپیکال (Periapical) نشان دهنده سمت چپ دندان

این رادیوگرافی دندانی تنها یک یا دو دندان را در آن واحد نشان می دهد. رادیوگرافی پری اپیکال شبیه به رادیوگرافی بایت وینگ است، با این تفاوت که این رادیوگرافی ارتفاع کامل هر دندان از تاج تا ریشه و قسمتی پایه ای که به فک متصل می شود را نشان می دهد. بسته به شرایط سلامت دهانی و مشکلات دندانی که در گذشته داشته اید دندانپزشک ممکن است برای فرد یک بررسی کامل رادیوگرافی و یا FMX تجویز کند. این روند شامل نمایش هر دندان از تاج تا ریشه و قسمت بنیادی دندان است. این رادیوگرافی تغییرات غیرطبیعی در ریشه ها و استخوان محیطی آنها را نشان می دهد.

۳- رادیوگرافی اکلوزال (Occlusal) نشان دهنده سطح اکلوزال دندان ها

این رادیوگرافی از رادیوگرافی های معمول دیگر بزرگتر است و رشد و جایگاه دندان های کودکان را نشان می دهد. هر رادیوگرافی تقریباً تمام طاق فک بالا و یا پائین را نشان می دهد.

4- سی تی اسکن استاندارد (CT)

این نوع رادیوگرافی معمولاً باید در مرکز رادیولوژی و یا بیمارستان انجام شود. فرد در حالت خوابیده قرار می گیرد و دستگاه لایه های مسطح تصویر را با چند گردش در اطراف سر بیمار ثبت می نماید. قرار گرفتن در معرض اشعه در این روش بسیار بیشتر از رادیوگرافی مخروطی توموگرافی کامپیوتری است. سی تی اسکن استاندارد ممکن است به منظور بررسی اندازه و جایگاه قرارگیری ایمپلنت ها مورد استفاده قرار گیرد. این روش به جراح کمک می کند تا از پیچیدگی های محتمل قبل و بعد از عمل جراحی جلوگیری کند.

۵- رادیوگرافی توموگرافی (Tomography)

توموگرافی یک لایه و یا برش خاص از دهان را نشان می دهد و باقی لایه ها را تار می کند. این رادیوگرافی برای بررسی قسمت هایی است که به سختی قابل مشاهده هستند و یا توسط قسمت های دیگر بسته شده اند.

۶- سیالوگرافی (Sialography)

روش دیگری که از اشعه X استفاده می کند، سیالوگرافی نام دارد. در این روش از نوعی رنگ استفاده می شود که درون غدد بزاقی تزریق می شوند تا در نوار رادیوگرافی دیده شوند (غدد بزاقی بافت های نرمی هستند که توسط اشعه X دیده نمیشوند). دندانپزشک می تواند از این روش برای بررسی مشکلات غدد بزاقی مانند انسداد، یا سندرم شوگرن (اختلالی همراه با علائم از جمله خشکی دهان و چشم؛ این اختلال می تواند نقش مهمی در پوسیدگی دندان بازی کند) استفاده کند.

7- رادیوگرافی دیجیتالی (Digital radiography)

رادیوگرافی های دیجیتالی یکی از جدید ترین متدهای اشعه X هستند. در این روش به جای گرفتن نوار در یک اتاق تاریک، نوار استاندارد اشعه X با یک صفحه الکترونیکی صاف و یا سنسور جایگزین می شود. تصاویر دو بعدی بلافاصله و بدون نیاز به صبر کردن وارد کامپیوتر می شود تا بتوان آنها را بر روی صفحه دید، ذخیره کرد و یا چاپ نمود. تصویر گرفته شده از دندان را می توان چند برابر اندازه واقعی بزرگنمایی کرد که به دندانپزشک کمک می کند تا کوچکترین تغییرات را که ممکن است حتی در معاینه حضوری هم مشاهده نشوند، بررسی کند و حتی در صورت لزوم، برای پزشک دیگری فرستاده شوند.

رادیوگرافی های دیجیتالی که در زمان های مختلف گرفته شدند را می توان با روشی که تفاوت بین عکس ها را برجسته میکند، مقایسه کرد. به همین دلیل کوچک ترین تغییرات که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیستند، مشاهده خواهند شد. در صورت استفاده درست از این روش، میزان اشعه نسبت به روش های معمول تقریباً نصف خواهد بود.

8 - MRI - Magnetic Resonance Imaging

این متد، روشی است که در آن تصاویر سه بعدی از حفره دهان که شامل فک و دندان است گرفته می شود. این روش بهترین راه بررسی بافت های نرم است. با اینکه در معرض قرار گرفتن اشعه ها در متدهایی مانند رادیوگرافی دیجیتالی کم است، با این حال هیچ کس نباید بیش از مقداری که لازم است تحت الشعاع اشعه قرار بگیرد. باید از پیش بند محافظ سربی و حلقه های تیروئید، علی الخصوص برای زنان باردار، کودکان و یا زنانی که در سنین آمادگی برای بارداری هستند، استفاده کرد.

رادیوگرافی تا ۴ واحد در هر ویزیت برای زنان باردار ایمن است، هرچند بسیاری از بیماران و پزشکان به تعویق انداختن رادیوگرافی تا پایان بارداری را انتخاب می کنند. نباید نگرانی برای گرفتن رادیوگرافی زنان باردار در حالت اورژانسی وجود داشته باشد. پیشگیری هایی مانند استفاده از پیش بند های سربی دو لایه، میزان تشعشعات را تا حد کاملاً ایمن پایین می آورد. زنان که در دوره شیردهی خود هستند و یا برای بارداری تلاش می کنند نیازی برای به تعویق انداختن رادیوگرافی ندارند.

بیشتر بخوانید:جرم گیری دندان

رادیوگرافی خارج دهانی

همانطور که از نامش نیز پیداست عکسبرداری از ناحیه بیرونی دهان انجام میشود. در رادیوگرافی خارج دهانی نوار بر قسمت بیرونی دهان قرار میگیرد. در این نوع رادیولوژی دندان علاوه بر اینکه عکسبرداری از دندان ها انجام میشود،‌اطلاعات بسیار خوبی از فک و همچنین جمجمه ها را در اختیار پزشک معالج قرار میدهد. البته مورد استفاده رادیوگرافی خارج دهانی بیشتر بمنظور عکسبرداری از فک و جمجمه میباشد و کاربردی در تشخیص بیماری قسمت های داخلی دهان ندارد.

از جمله کاربردهای رادیوگرافی خارج دهانی میتوان به بررسی رشد و پیشرفت دندان ها و همچنین بیماری های دندان و دهانی، بررسی دندان های تحت فشار، بررسی رابطه بین دندان ها و فک، بررسی استخوان های تمام صورت و همچنین تشخیص بیماری های احتمالی استخوان های صورت اشاره نمود. البته این نکته نیز برای دندانپزشکان حائز اهمیت است که در این نوع رادیولوژی دندان جزئیات بسیار کمتری به تصویر کشیده میشود و برای تشخیص مشکلات هر دندان به صورت مجزا مناسب نمیباشد.

رادیوگرافی خارج دهانی انواع مختلفی دارد که میتوان به رادیوگرافی پانورامیک، رادیوگرافی سفالومتری ، رادیوگرافی مخروطی، سی تی اسکن استاندارد، رادیوگرافی توموگرافی، سیالوگرافی، رادیوگرافی دیجیتالی و ام آر آی اشاره نمود. در رادیوگرافی OPG تمامی ناحیه دندانها به تصویر کشیده میشود که شامل مناطق فک پایینی و بالایی میشود. رادیوگرافی سفالومتری از یک طرف سر گرفته میشود و میتواند مشکلات بین دندان و فک را مشخص کند.
در رادیوگرافی مخروطی دستگاهی به صورت چرخشی بر دور تا دور سر به حرکت در می آید و میتواند از بافت های استخوانی، عصب و همچنین استخوانها عکسبرداری کند. سی تی اسکن استاندارد بمنظور بررسی جایگاه و همچنین اندازه ایمپلنت به کار میرود و دستگاه از اطراف سر بیمار که در حال خوابیده قرار داد تصویر برداری میکند.

رادیوگرافی توموگرافی از انواع رادیوگرافی خارج دهانی میباشد که میتواند نواحی کور و پوشیده شده با بافت های دهانی دیگر را به صورت خطی نشان دهد. برای اینکه پزشک بتواند به مشکلات غدد بزاقی در دهان پی ببرد از روش سیالوگرافی استفاده میکند. در این روش رادیوگرافی خارج دهانی ابتدا رنگ مخصوصی به دهان تزریق میشود و سپس دستگاه از طریق اشعه ایکس اقدام به تصویربرداری میکند. روش رادیوگرافی دندان به صورت دیجیتالی نیز به گونه ای عمل میکند که تصویر را به صورت مستقیم و بدون معطلی در همان لحظه به نمایش می‌دهد.

اگر برای یک بار هم دندان درد را تجربه کرده باشید، حتما فهمیده اید که چه درد طاقت فرسا و عذاب آوری است. در مواقع بروز دندان درد، راه های زیادی برای رفع آن وجود دارد که همواره درمان خانگی دندان درد، بی خطرترین و ارزان ترین روش می باشد. درمان دندان درد خانگی، اگرچه روشی مناسب و کم خطر است، اما تنها برای مدتی می تواند درد دندان را تسکین دهد و به همین دلیل بیمار برای درمان قطعی دندان درد خود باید به یک متخصص دندانپزشک معتبر مراجعه کند. در همین راستا در این مقاله به معرفی چند مورد از بهترین روش های درمان خانگی دندان درد پرداخته‌ایم که می‌توانید با استفاده از آنها تا قبل از مراجعه به دندانپزشک تا حدی خود را از شر دندان درد خلاص کنید.

برای رفع دندان درد فوری چی خوبه؟

متخصص ایمپلنت در تهران کیست به متخصصی اطلاق می‌شود که در زمینه تشخیص، درمان و مدیریت بیماری‌ها و مشکلات مرتبط با ایمپلنت‌های دندانی و همچنین کیست‌های دندانی فعالیت می‌کند. این تخصصی‌ترین حوزه در زمینه دندانپزشکی می‌باشد که به بررسی و ارتقاء دانش و تجربه در زمینه ایمپلنت‌های دندانی و کیست‌های مرتبط با آن می‌پردازد.

پزشکان فوق‌تخصص ایمپلنت کیست با داشتن دانش گسترده در زمینه علمی ایمپلنت‌ها و بیماری‌های دندانی، تشخیص درست بیماری‌ها و مشکلات مرتبط با ایمپلنت‌ها و کیست‌های دندانی را بررسی کرده و راه‌های درمان مناسب را به بیماران ارائه می‌دهند. این پزشکان به عنوان متخصصانی با تخصص ویژه در این زمینه ارائه مشاوره، درمان و ارزیابی‌های دقیقتر برای موارد پیچیده‌تر دندانپزشکی ایمپلنتی و کیستی دارند.

با توجه به تخصصی بودن این حوزه، افرادی که به دنبال مشاوره و درمان در زمینه ایمپلنت‌ها و کیست‌های دندانی هستند، می‌توانند به پزشکان فوق‌تخصص ایمپلنت دندان کیست مراجعه کنند تا درمان مناسب و حرفه‌ای دریافت کنند.